11 Μαΐου 2018

200 χρόνια από τη γέννηση του Καρλ Μαρξ

Με αφορμή τα 200α γενέθλια του Καρλ Μαρξ, έγιναν στα πλαίσια γιορτής, στις 5 Μαΐου 2018 στην πόλη Τριρ της Γερμανίας, τα αποκαλυπτήρια ενός γιγάντιου αγάλματος του παγκοσμίου φήμης στοχαστή. Τον δείχνει με γενειάδα και σα να περπατά με το ένα πόδι μπροστά. Ο χάλκινος Μαρξ ήταν δώρο από την Κίνα στη γενέτειρά του.
Ο Μαρξ υπήρξε Γερμανός φιλόσοφος, κοινωνιολόγος, δημοσιογράφος και πολιτικός οικονομολόγος. Θεωρείται θεμελιωτής του Κομμουνισμού. Ως φιλόσοφος και δημοσιογράφος ασχολήθηκε με πολλά ζητήματα. Είναι κατ' εξοχήν γνωστός για την ανάλυση της ιστορίας σε όρους «ταξικής πάλης», η οποία συνοψίζεται στη θεωρία ότι τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών και των εργαζομένων είναι διαμετρικά αντίθετα μεταξύ τους.
Τα κείμενα του Μαρξ αποτελούν ριζική κριτική της φιλοσοφίας. Στο πλούσιο συγγραφικό έργο του βρίσκονται το «Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος» (1847-48), που έγραψε σε συνεργασία με τον φίλο και συνοδοιπόρο του Ένγκελς, καθώς και οι τρείς τόμοι του «Κεφαλαίου» για το οποίο έγινε διάσημος. Διακήρυττε ότι δεν μπορεί κανείς να είναι ικανοποιημένος απλά με την ερμηνεία του κόσμου, αλλά θα πρέπει να ενδιαφέρεται και για την αλλαγή του.
Σε άρθρο του με τίτλο, «Γιατί έσφαλλε ο Μαρξ», ο πρώην πρωθυπουργός της Σουηδίας Καρλ Μπιλντ γράφει: «Ο Μαρξισμός … έχει προκαλέσει αδικαιολόγητη δυστυχία σε δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους που αναγκάστηκαν να ζήσουν κάτω από καθεστώτα που κουβαλούσαν το πανό του. Για μεγάλο μέρος του εικοστού αιώνα, το 40 % της ανθρωπότητας υπέφερε από λιμούς, γκούλαγκ, λογοκρισία και άλλες μορφές καταστολής στα χέρια αυτοαποκαλούμενων Μαρξιστών».
Στον επίλογο του ογκώδους έργου τριών τόμων, με τίτλο, «Κύρια ρεύματα του Μαρξισμού», ο Πολωνός φιλόσοφος Leszek Kolakowski, σφοδρός επικριτής του Μαρξισμού, παρ’ όλο τον θαυμασμό που έτρεφε γι’ αυτόν στα νιάτα του, σημειώνει: «… ο Μαρξισμός επιτελεί τη λειτουργία μιας θρησκείας και η αποτελεσματικότητά του δεν είναι παρά θρησκευτικού χαρακτήρα. Πρόκειται όμως για καρικατούρα, για ψεύτικη μορφή θρησκείας, δεδομένου ότι παρουσιάζει την χρονική εσχατολογία του ως επιστημονικό σύστημα, κάτι που ούτε θρησκευτικές μυθολογίες δεν το επιχειρούν» (σ. 1208).
Ένας άλλος ξακουστός φιλόσοφος του εικοστού αιώνα, ο Καρλ Πόπερ, από τους ισχυρότερους επικριτές του Μαρξ, τον αποκαλούσε «ψευδοπροφήτη». Η κύρια κριτική του αφορούσε τον «διαλεκτικό υλισμό» στη διδασκαλία του Μαρξ. Ο Πόπερ υποστήριζε πως το χαρακτηριστικό κάθε επιστημονικής θεωρίας είναι η δυνατότητα διάψευσής της, κάτι αδύνατο στα πλαίσια του δογματικού Μαρξισμού.
Είναι ιστορικά καταγεγραμμένο γεγονός πως κοινωνίες που αγκάλιασαν τον καπιταλισμό στον εικοστό αιώνα εξελίχτηκαν σε δημοκρατικές, ανοιχτές και ευημερούσες κοινωνίες. Αντίθετα, κάθε καθεστώς που απέρριψε τον καπιταλισμό, στο όνομα του Μαρξισμού, απέτυχε – και αυτό όχι από σύμπτωση ή ως αποτέλεσμα κάποιας δογματικής παρεξήγησης εκ μέρους των οπαδών του Μαρξ.
Με το να καταργεί κανείς την ιδιοκτησία καθιερώνοντας τον κρατικό έλεγχο στην οικονομία όχι μόνο στερεί από την κοινωνία την επιχειρηματικότητα που εκείνη απαιτεί για να προωθηθεί, αλλά καταργείται έτσι ολότελα και η ίδια η ελευθερία. Επειδή ο Μαρξισμός εξηγεί κάθε διαφωνία στην κοινωνία ως προϊόν «ταξικής πάλης», προσμένοντας την εξαφάνισή της με την κατάργηση της ιδιωτικής περιουσίας, τότε με την εγκαθίδρυση του κομμουνισμού παύει και ο κάθε είδους αντίλογος.
Γράφτηκε στις εφημερίδες, πως σχεδόν αμέσως, μετά τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος στην Τριρ, αυτό μουτζουρώθηκε, κατά τον ίδιο τρόπο όπως πολλοί οπαδοί του Μαρξ συνηθίζουν να κάνουν σε μνημεία και τοίχους στη χώρα μας. Η γενέτειρά του δεν τον καλοδέχτηκε! Για να αποδειχθεί ακόμη μια φορά η ρήση του Χριστού, «Ουδείς προφήτης στον τόπο του» ...

7 Μαΐου 2018

Νέα έρευνα δείχνει παρόμοια ποσοστά πίστης και αθεΐας

Η πιο πρόσφατη έρευνα που διεξήχθη ανάμεσα σε επιστήμονες, μέλη της Αμερικανικής Ένωσης για την Πρόοδο της Επιστήμης (AAAS), από το Κέντρο Ερευνών Pew τoν Ιούνιο του 2009 κατέδειξε ότι πάνω από το ήμισυ των επιστημόνων (51%) πιστεύουν σε κάποια μορφή θεότητας ή ανώτερης δύναμης. Συγκεκριμένα, το 33% των επιστημόνων λένε ότι πιστεύουν στον Θεό, ενώ το 18% πιστεύουν σε ένα παγκόσμιο πνεύμα ή μια ανώτερη δύναμη (δείτε παλαιότερη ανάρτηση)

Το βιβλιαράκι του γάλλου επιστήμονα και απολογητή της πίστης Daniel Vernet που γράφτηκε το 1971 και εκδόθηκε για πρώτη φορά στα ελληνικά το 1982 με τίτλο «Πίστη και Αθεϊσμός Σήμερα» (Ελεύθερες Εκδόσεις) αποτελεί μια εμπεριστατωμένη μελέτη, εμπλουτισμένη με προσωπικές μαρτυρίες επιστημόνων του 20ου αιώνα. Το θέμα που πραγματεύεται, «Πόσοι από τους σημερινούς επιστήμονες δηλώνουν πίστη στο Θεό και πόσοι είναι άθεοι;» παραμένει ενδιαφέρον και στον 21ο αιώνα. Το αποτέλεσμα στο οποίο καταλήγει είναι παρόμοιο με αυτό της πρόσφατης έρευνας στην Αμερική. Αυτό ίσως αποτελεί έκπληξη για εκείνους που στην σημερινή εποχή απογείωσης της επιστημονικής γνώσης και ραγδαίας τεχνολογικής επανάστασης, θεωρούν την πίστη στο Θεό αναχρονισμό. Ή μάλλον καταδεικνύει ότι το να πιστεύεις ή να μη πιστεύεις στο Θεό δεν είναι θέμα που καθορίζεται από μια όποια επιστημονική δράση, αλλά μάλλον με την πίστη.

Η δεύτερη έκδοση του βιβλίου στα ελληνικά (2016) είναι διορθωμένη και εμπλουτισμένη με βιογραφικά και άλλα επιστημονικά δεδομένα. Μπορείτε να την κατεβάσετε ηλεκτρονικά από την εξής διεύθυνση στο διαδίκτυο: 
https://areopagusbriefs.wordpress.com/2016/09/06/faith-atheism/