Την περασμένη Τετάρτη, 22 Σεπτεμβρίου 2010, το «Βήμα» ανέφερε σε άρθρο με τίτλο, «Οι ισχυροί άνεμοι ‘χώρισαν στα δύο’ την Ερυθρά Θάλασσα για το Μωυσή» ότι τελικά μπορεί όντως να άνοιξαν τα νερά της Ερυθράς Θάλασσας για να περάσει ανάμεσά τους ο Μωυσής και ο λαός Ισραήλ.
Αυτό που η Βίβλος περιγράφει ως θαύμα φαίνεται πως σήμερα μπορεί να εξηγηθεί από την επιστήμη, σύμφωνα με μελέτη Aμερικανών επιστημόνων. Η έρευνα, υπό τον Καρλ Ντριούς του Εθνικού Κέντρου Ατμοσφαιρικών Ερευνών (NCAR) και του πανεπιστημίου του Κολοράντο των ΗΠΑ, δείχνει ότι ένας ισχυρός ανατολικός άνεμος με ταχύτητα 100 χλμ/ώρα, που φυσούσε όλη τη νύχτα, μπορεί να απώθησε τα νερά ύψους περίπου δύο μέτρων, σε ένα σημείο όπου ο ποταμός Νείλος, σε κάποια καμπή του με σχήμα U, πιστεύεται ότι ενωνόταν με μια παράκτια λιμνοθάλασσα. Υπολογιστικές προσομοιώσεις δείχνουν ότι είναι εφικτό οι δυνατοί άνεμοι να παραμέρισαν τα νερά και να δημιούργησαν μια «γέφυρα» ξηράς σε μια περιοχή, από όπου οι Ισραηλίτες κατάφεραν, περπατώντας πάνω σε λασπωμένο αλλά ασφαλές έδαφος, να φτάσουν απέναντι, καθ'οδόν προς τη Γη της Επαγγελίας. Με τον τρόπο αυτό, είναι δυνατό να δημιουργήθηκε μια στενή χερσαία δίοδος, που έκλεισε ξανά μόλις ο άνεμος κόπασε (πνίγοντας τον αιγυπτιακό στρατό που καταδίωκε τους Ισραηλίτες). H «γέφυρα» αυτή εκτιμάται ότι είχε μήκος 3-4 χλμ. και πλάτος 5 χλμ. και παρέμεινε «ανοικτή» επί τέσσερις ώρες τουλάχιστον.
Η νέα μελέτη αποτελεί τμήμα μιας ευρύτερης έρευνας του Αμερικανού επιστήμονα σχετικά με τις επιπτώσεις των ανέμων στα βάθη των υδάτων. Η έρευνα για την Εξοδο βασίζεται σε ανακατασκευή των πιθανών τοποθεσιών και βαθών των πλωτών διαύλων στο δέλτα του ποταμού Νείλου, που έχουν μεταβληθεί σημαντικά με το πέρασμα του χρόνου, εκτιμώντας ότι στην πραγματικότητα ήταν μέσω αυτού του σημείου και όχι της σημερινής Ερυθράς Θάλασσας, όπου πέρασαν οι Ισραηλίτες.
«Ο διαχωρισμός των υδάτων μπορεί να κατανοηθεί μέσω της δυναμικής των υγρών. Ο άνεμος μετακινεί το νερό με τρόπο σύμφωνο με τους φυσικούς νόμους, δημιουργώντας ένα ασφαλές πέρασμα ανάμεσα στο νερό και μετά επιτρέπει ξανά στο νερό να εισβάλει και να καλύψει το πέρασμα» δήλωσε ο Ντριούς. Όπως επισημαίνει ο Jeffrey Zweerink στο μπλόγκ του υπάρχουν στοιχεία, που μια περεταίρω ολοκληρωμένη μελέτη θα μπορούσε να φέρει στο φως:
Πρώτον, η ακριβής διαδρομή της εξόδου των Ισραηλιτών είναι ακόμα άγνωστη. Ερευνητές της Βιβλικής Αρχαιολογίας και Αιγυπτιολόγοι συζητούν ακόμη για αρχαίες τοποθεσίες και ονόματα που αναφέρονται στο 14ο κεφάλαιο του βιβλίου της Εξόδου και για τα νερά της Ερυθράς Θάλασσας. Αν η έξοδος όντως έγινε μέσω αυτής της περιοχής θα πρέπει εκεί να ψάξουμε για χειροποίητα αντικείμενα που θα μπορούσαν να επιβεβαιώσουν την κίνηση μιας μεγάλης ομάδας ανθρώπων όπως και υπόλοιπα από την καταστροφή μιας αρχαίας στρατιωτικής δύναμης (άρματα, λόγχες, κ.λπ.).
Η νέα μελέτη αποτελεί τμήμα μιας ευρύτερης έρευνας του Αμερικανού επιστήμονα σχετικά με τις επιπτώσεις των ανέμων στα βάθη των υδάτων. Η έρευνα για την Εξοδο βασίζεται σε ανακατασκευή των πιθανών τοποθεσιών και βαθών των πλωτών διαύλων στο δέλτα του ποταμού Νείλου, που έχουν μεταβληθεί σημαντικά με το πέρασμα του χρόνου, εκτιμώντας ότι στην πραγματικότητα ήταν μέσω αυτού του σημείου και όχι της σημερινής Ερυθράς Θάλασσας, όπου πέρασαν οι Ισραηλίτες.
«Ο διαχωρισμός των υδάτων μπορεί να κατανοηθεί μέσω της δυναμικής των υγρών. Ο άνεμος μετακινεί το νερό με τρόπο σύμφωνο με τους φυσικούς νόμους, δημιουργώντας ένα ασφαλές πέρασμα ανάμεσα στο νερό και μετά επιτρέπει ξανά στο νερό να εισβάλει και να καλύψει το πέρασμα» δήλωσε ο Ντριούς. Όπως επισημαίνει ο Jeffrey Zweerink στο μπλόγκ του υπάρχουν στοιχεία, που μια περεταίρω ολοκληρωμένη μελέτη θα μπορούσε να φέρει στο φως:
Πρώτον, η ακριβής διαδρομή της εξόδου των Ισραηλιτών είναι ακόμα άγνωστη. Ερευνητές της Βιβλικής Αρχαιολογίας και Αιγυπτιολόγοι συζητούν ακόμη για αρχαίες τοποθεσίες και ονόματα που αναφέρονται στο 14ο κεφάλαιο του βιβλίου της Εξόδου και για τα νερά της Ερυθράς Θάλασσας. Αν η έξοδος όντως έγινε μέσω αυτής της περιοχής θα πρέπει εκεί να ψάξουμε για χειροποίητα αντικείμενα που θα μπορούσαν να επιβεβαιώσουν την κίνηση μιας μεγάλης ομάδας ανθρώπων όπως και υπόλοιπα από την καταστροφή μιας αρχαίας στρατιωτικής δύναμης (άρματα, λόγχες, κ.λπ.).
Δεύτερον, η εξεύρεση «φυσικής εξήγησης» για τον χωρισμό των υδάτων στην Ερυθρά Θάλασσα με κανένα τρόπο δεν μειώνει τη θαυματουργή φύση του γεγονότος. Στη Βίβλο συναντάμε τριών κατηγοριών θαύματα: θαύματα υπερβατικά, θαύματα μετασχηματισμού και θαύματα διατήρησης. Τα υπερβατικά θαύματα απαιτούν δράση πέρα από τους νόμους της Φυσικής (όπως π.χ. η ανάσταση ή η παρθενική γέννηση) και είναι αυτό το είδος που κάνει τους περισσότερους να σκέφτονται για «θαύμα». Ωστόσο, πολλά (αν όχι τα περισσότερα) από τα θαύματα της Βίβλου δεν παραβιάζουν τους νόμους της Φυσικής. Ο χωρισμός των υδάτων στην Έξοδο αποτελεί ένα καλό παράδειγμα τέτοιου θαύματος. Διαβάζοντας το κείμενο, διαπιστώνουμε ότι ο Θεός χρησιμοποίησε έναν ισχυρό ανατολικό άνεμο που φυσούσε όλη τη νύχτα για να σαρώνει τη θάλασσα προς τα πίσω. Έτσι διαφαίνεται, πώς οι επιστήμονες βρήκαν εξήγηση για το πώς το θαύμα θα μπορούσε να έχει συμβεί. Κανείς όμως δεν μπορεί να αρνηθεί τη θαυματουργή φύση του γεγονότος, διότι είναι ένα σπάνιο περιστατικό που συνέβη ακριβώς τη στιγμή που οι Ισραηλίτες χρειάστηκαν οδό διαφυγής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου